έχεις φυτρώσει από την ξάπλα!

ξύπνα τεμπέλη!

Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά... έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!

Ιδιοπαραγωγή = αντάρτικο

Ηomegrown κολοκυθάκι... Ε, και? σιγά το γεγονός, χέστηκε η φοράδα στ΄ αλώνι, θα πει κανείς… Σιγά μην έλυσες και το παγκόσμιο πρόβλημα επισιτισμού…
Κι όμως… πρόκειται για πράξη ανατρεπτική και επαναστατική!
Γροθιά στο σύστημα και τους μηχανισμούς της καταναλωτικής εξάρτησης και υποτέλειας, κλωτσιά στον κώλο της αλυσιδωτής στυγερής κερδοσκοπίας!
Ανατροπή, στην τάξη και την «ευημερία» της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Τρικλοποδιά στα γρανάζια των μηχανισμών της αγοράς και άρνηση στη κατασκευασμένη χρηματιστηριακή διατίμηση των τροφίμων και στην τεχνητή κρίση, χρυσοφόρα για εκείνους ελέγχουν την παγκόσμια αγορά και κρατούν την ανθρωπότητα στην ομηρία και λαούς ολόκληρους στην πείνα και εξαθλίωση.
Άρνηση, στη «νομιμοποιημένη» καθημερινή τροφική δηλητηρίαση που μας επιβάλλουν με τα φυτοφάρμακα, τα μεταλλαγμένα και τα νοθευμένα τρόφιμα, οι αδίστακτοι έμποροι θανάτου.
Ιδιοπαραγωγή με σεβασμό στη φύση, για σωματική άσκηση, ευεξία και ψυχική υγεία! μοίρασμα του πλεονάσματος σε φίλους και κατανάλωση με μέτρο και ποιότητα…
Ιδιοπαραγωγή = αντάρτικο έξω από το σύστημα της παγκόσμιας κερδοσκοπίας των μονοπωλίων και των πολυεθνικών!

Μανάβη, άδίστακτε καπιταλιστή και κερδοσκόπε, άμα με δεις να μου γράψεις!

Κολοκυθάκι... ανατρεπτικό κι επαναστατικό!

το πρώτο μου φετινό homegrown κολοκυθάκι είναι γεγονός!

Έλληνες και μετανάστευση

Αρχικό μήνυμα από ...............

"Το ανέκδοτο με τον Έλληνα που όταν ήταν μετανάστης στην Αμερική, στις αρχές του 20ου αιώνα, ήταν μαζί με τους Σέρβους, φόβος και τρόμος (κλέφτες, απατεώνες, λωποδύτες) και μετά έγινε ρατσιστής, φασίστας και μισεί τους Αλβανούς και τους σκούρους στην Ομόνοια, το ξέρετε;"

Πέρα από ανέκδοτο, δεν νομίζω ότι η αντίληψη αυτή έχει καμία ιστορική τεκμηρίωση. Απλά σε κάθε κοινωνία δαιμονοποιείται κάποια κατηγορία ανθρώπων. Οι Ελληνες στην Αμερική υπήρξαν θύματα ρατσιστικών διώξεων.
Στο Λόουελ βόρεια της Βοστώνης στα 1895 οι ιδιοκτήτες των εργοστασίων προτιμούσαν τους Έλληνες εργάτες διότι δεν έπιναν πολύ τα Σαββατοκύριακα, όπως έκαναν οι Ιρλανδοί και οι Γαλλοκαναδοί...και επειδή εργάζονταν με χαμηλότερες αμοιβές... Υπήρχε μεγάλη εχθρότητα απέναντι στους νεοφερμένους Έλληνες από μέρους του πληθυσμού της πόλης και αυτή εκδηλωνόταν με βίαιες επιθέσεις και άρνηση από μέρους των ιδιοκτητών να τους δεχθούν ως ενοικιαστές...
Η χειρότερη εκδήλωση ανθελληνικών συναισθημάτων παρουσιάστηκε στην Νότια Ομάχα της Νεμπράσκα, στις 21/2/1909 οι αγγλοσαξονικής καταγωγής πρώιμοι μετανάστες έκαψαν τα σπίτια των Ελλήνων και τους ανάγκασαν σε φυγή...
....Η Γκρέις Άμποτ καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο με άρθρο της που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό American Journal of Sociology το 1909 προέβη στην αμφισβήτηση των στατιστικών στοιχείων σχετικά με τα εγκλήματα που είχαν διαπραχθεί στο Σικάγο, τα οποία χρησιμοποιούνταν "ως απόδειξη" της εγκληματικότητας των Ελλήνων μεταναστών. Σύμφωνα με τις στατιστικές, το 27% των Ελλήνων στο Σικάγο είχε παραβεί κάποιο νόμο το 1908, έναντι ενός 7% των λευκών Αμερικανών, που είχε διαπράξει νομικές παραβάσεις το ίδιο έτος. Η Άμποτ αντέτεινε μια σειρά εντυπωσιακά επιχειρήματα που αμφισβητούσαν την αλήθεια αυτών των στατιστικών στοιχείων και υπονόμευαν με αποτελεσματικό τρόπο τη χρήση τους σε σχέση με τη συμπεριφορά οποιασδήποτε ομάδας. Απέδειξε ότι το ποσοστό που παρουσίαζαν ήταν χονδροειδώς διογκωμένο, καθώς υπήρχαν τουλάχιστον τριπλάσιοι Έλληνες στην πόλη κατά τη διάρκεια του έτους, αλλά. εξαιτίας του ότι ήταν εποχικοί μετανάστες, η αστυνομία δεν τους θεωρούσε τμήμα του συνολικού πληθυσμού της πόλης.
Η Άμποτ απέδειξε, επίσης, πως το γεγονός ότι οι Έλληνες ήταν νεοφερμένοι στην πόλη σήμαινε ότι πολλοί από αυτούς δούλευαν ως πλανόδιοι έμποροι παράνομα, και έτσι υφίσταντο αστυνομικά πρόστιμα και συλλήψεις, που αύξαναν το αριθμό των παραβάσεών τους.
Το αφύσικα υψηλό ποσοστό των νέων ανδρών και η αντίστοιχη απουσία οικογενειακής ζωής, επίσης, σήμαιναν έλλειψη περιορισμών σε σχέση με ορισμένες ανεπιθύμητες κοινωνικές συνήθειες. που οδηγούσαν σε νομικές παραβάσεις. Τέλος οι νεοφερμένοι αγνοούσαν τους νόμους και τις συνήθειες στις ΗΠΑ, και συχνά παρέβαιναν τους νόμους άθελά τους, κάτι που θα διορθωνόταν μόλις η ελληνική κοινότητα θα εγκαθίστατο καλύτερα στις ΗΠΑ...
Μέρος των διακρίσεων που αντιμετώπισαν οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες είχε τη μορφή περιορισμών των οικονομικών τους δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα όσον αφορά το πλανόδιο εμπόριο, το οποίο υπαγόταν στον έλεγχο των τοπικών αρχών...
Η στάση των Αμερικανών απέναντι στους Έλληνες άλλαξε, όταν 60.000 Έλληνες κατατάχθηκαν εθελοντικά στον αμερικανικό στρατό όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο στα 1917. Από την Ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα, εκδόσεις Βιβλιόραμα.
Το περίεργο είναι πως ένας λαός που βίωσε τον ρατσισμό, έγινε ρατσιστής και ο ίδιος...

Ένοιωσα την ανάγκη να γράψω τα παραπάνω, (σε ένα post με ανέκδοτα...), γιατί ο παππούς μου ήταν μετανάστης στην Αμερική εκείνη την εποχή, αργότερα στη δεκαετία του 60-70 ο πατέρας μου μετανάστης στη Γερμανία, και για πολλά χρόνια όλη η κοκκινόχρωμη οικογένειά μας, μετανάστες στη γαλάζια χώρα μας...

Καλέ Θεούλη μου... πως τα σκατώνεις έτσι καθημερινά?
Αν δεν βλέπεις, βάλε γυαλιά δεν είναι ντροπή... (και εγώ τα έβαλα που είμαι κατά πολύ μικρότερός σου...), αν βαρέθηκες τη δουλειά σου, πάρε σύνταξη και άσε να την αναλάβει κανένας άλλος, μπας και την κάνει καλύτερα...

Ουφ! με αυτά τα pc/internet σκατούδια... τα κατάφερα και εγκατέστησα ένα μετρητή επισκεψιμότητας...
Λοιπόν ο 1.000.000στός επισκέπτης θα κερδίσει δίλιτρη φιάλη Αγιοργήτικου ιδιοκάμωτου οίνου, να το πιει στην υγειά μας!
Τα ψιλά γράμματα:
Η κατανάλωση του οίνου απαγορεύεται αυστηρά: 1)σε ανηλίκους, 2) πριν την οδήγηση, 3)με παράλληλη κατανάλωση φαρμάκων, 3) χωρίς καλή παρέα, μεζεκλίκια και πενιές.
Η ιδιότητα του δικαιούχου αποδεικνύεται με την επίδειξη του σχετικού prntscn.
Τα έξοδα αποστολής της φιάλης και η ευθύνη για οποιαδήποτε ζημιά τυχόν προκύψει από την κατανάλωση του οίνου, βαρύνουν τον δικαιούχο.
Ο Guitarkiller ευθύνεται μόνο για την ποιότητα του οίνου, ο οποίος προέρχεται από εντελώς φυσική καλλιέργεια άνευ χημικών, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Η προσφορά δεν ισχύει μετά την εξάντληση των αποθεμάτων.

Κάποιες σκέψεις, λόγω της ημέρας…

Στη δεκαετία του ογδόντα στα οικονομικά μαθήματα μας δίδασκαν ότι η εργασία είναι ένας από τους τρεις συντελεστές της παραγωγής (έδαφος, εργασία και κεφάλαιο).

Ζούμε σήμερα στην εποχή μιας «ανάπτυξης» με κύρια χαρακτηριστικά την απαξίωση της ανθρώπινης εργασίας και την παράλογη πρακτική μεγιστοποίησης της κερδοφορίας των επιχειρήσεων με μέσα και διαδικασίες που περιφρονούν ασύστολα την αξία της ανθρώπινης ζωής και το περιβάλλον.

Βρισκόμαστε μπροστά στην ανατολή ενός εργασιακού μεσαίωνα όπου η ασταθής και επισφαλής κοινωνική συνοχή και ευημερία του «ανεπτυγμένου κόσμου» βρίσκεται σε βαθιά κρίση και απειλή. Κρίση που προέρχεται από την ίδια λογική του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και τη δομική συγκρότηση ενός οικονομικού συστήματος εξυπηρέτησης της μεγιστοποίησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Απειλή από την συσσώρευση της κοινωνικής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης, (αφού η «συλλογική διαχείριση» ξεπουλήθηκε και η ατομική διαχείριση των προβλημάτων οδήγησε και οδηγεί σε συλλογικές απώλειες…), η οποία ζητά να βρει διέξοδο και εκτόνωση…

Στη λογική μεγιστοποίησης του κέρδους εντάσσονται οι πρακτικές μείωσης του εργασιακού κόστους που οδηγούν σε φθηνές «ευέλικτες» μορφές εργασίας, (εργασιακή ομηρία), χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, όπως τετράωρη απασχόληση, περιοδική απασχόληση, ενοικιαζόμενη εργασία κ.λ.π. Μεγάλο μέρος, κυρίως των αλλοδαπών εργαζομένων, εργάζονται έναντι ελάχιστης αμοιβής, χωρίς κανένα μέτρο υγιεινής και ασφάλειας και σε δυσμενέστατες συνθήκες. Είναι χαρακτηριστική η αύξηση των θανάτων και των τραυματισμών από εργατικά ατυχήματα, (όπως καταγράφεται από επίσημες πηγές…).

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την κρίση του Ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου έχει ξεκινήσει τη «δημόσια διαβούλευση» για τη flexicurity στις εργασιακές σχέσεις. Η στόχευση των πολιτικών για την απασχόληση επαναπροσδιορίζεται σε πολικές για την απασχολησιμότητα.... Η εργασιακή σταθερότητα μετασχηματίζεται σε εργασιακή ευελιξία και το ατομικό δικαίωμα για την μόρφωση τείνει να μετασχηματισθεί σε αναγκαία υποχρέωση απόκτησης εργασιακών δεξιοτήτων μέσω της επαγγελματικής κατάρτισης και επανακατάρτισης του εργαζόμενου, στο νέο εργασιακό τοπίο που δημιουργείται...

Συνέπεια λοιπόν των διεθνών εξελίξεων και της απαίτησης του σύγχρονου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, για εργατικό προσωπικό "υψηλής εξειδίκευσης" είναι οι απορρέουσες από την Ε.Ε. πολιτικές για την επαγγελματική κατάρτιση, την εκπαίδευση ενηλίκων και τη δια βίου μάθηση.

Στην ίδια λογική επίσης, (μεγιστοποίησης της κερδοφορίας), είναι η εμφανής, αρδευόμενη από τις επικρατούσες νεοφιλελεύθερες απόψεις, μετακύλιση ολοένα και μεγαλύτερου μέρους των δαπανών κοινωνικής ασφάλισης στις πλάτες των εργαζομένων... Η αύξηση και επέκταση της ιδιωτικής δαπάνης στις παροχές κοινωνικής ασφάλισης είναι η πιο χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση.

Έχουμε μπει για τα καλά σε παρατεταμένη περίοδο εκπτώσεων... σχετικά με τις κοινωνικές παροχές! Χαρακτηριστικό τρανό παράδειγμα ο νέος ασφαλιστικός νόμος…

Αυτά βέβαια δεν αποτελούν έκπληξη, αλλά λογική συνέπεια της παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης σε συνδυασμό με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές απόψεις που κυριαρχούν στον Ευρωπαϊκό χώρο και που συνδέουν άμεσα την οικονομική ανάπτυξη με το επίπεδο παροχών της κοινωνικής πολιτικής.

Σήμερα λοιπόν που η κοινωνική πολιτική υφίσταται συνεχείς πιέσεις και εκπτώσεις, (θα μπορούσαμε να πούμε ότι αντιμετωπίζεται ως "αναγκαίο" κακό και όχι ως βασική υποχρέωση του κράτους "πρόνοιας"), το ζήτημα της "αναδιανομής" του πλούτου θα πρέπει να είναι η συνισταμένη των κοινωνικών αγώνων, μέσα από τον επαναπροσδιορισμό των συλλογικών πρακτικών και διεκδικήσεων.-